ιππέας

ιππέας
ο, θηλ. ιππεύτρια (ΑΜ ἱππεύς, -έως, Α επικ. γεν. ἱππῆος) [ίππος]
1. αυτός που ανεβαίνει στο άλογο, έφιππος, καβαλάρης («κοὔτε τις ἄγγελος οὔτε τις ἱππεύς... ἀφικνεῑται», Αισχύλ.)
2. στρατιώτης που ανήκει στο σώμα τού ιππικού ασκημένος στην ιππασία και στο να μάχεται έφιππος («οὔ πως ἔστιν καταβήμεναι οὐδὲ μάχεσθαι ἱππεῡσι», Ομ. Ιλ.)
αρχ.
1. ο ηνίοχος άρματος ή ο πολεμιστής που μάχεται πάνω σε άρμα
2. αυτός που συμμετέχει σε αγώνες αρματοδρομίας
3. ιπποκόμος
4. είδος ευκίνητων καβουριών
5. ως κύριο όν. Ἱππεύς
ονομασία ενός κομήτη
6. μέτρο χωρητικότητας καρπών
7. κόσμημα για μικρά κορίτσια
8. στον πληθ. οἱ ἱππεῑς
α) οι πολίτες που αποτελούσαν κατά την αρχαιότητα σε πολλές πόλεις την αριστοκρατική τάξη
β) (στη Σπάρτη) αυτοί που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή τού βασιλιά
γ) (κατά τη νομοθεσία τού Σόλωνος) οι πολίτες που ανήκαν στη δεύτερη τάξη πολιτών
δ) οι βαριά οπλισμένοι μαχητές, σε αντίθεση με τους ελαφρά οπλισμένους πεζούς και τοξότες
9) φρ. «τῆς πολιτείας ἱππεύς» — δημόσιος ταχυδρόμος.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ιππέας — ο γεν. πληθ. έων 1. καβαλάρης. 2. στρατιώτης που υπηρετεί στο ιππικό. 3. στον πληθ., ιππείς κοινωνική τάξη στην αρχαία Ρώμη …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Ἱππέας — Ἱππέᾱς , Ἱππεύς masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἱππέας — ἱππέᾱς , ἱππεύς one who fights from a chariot masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • καβαλιέρος — ο (Μ καβαλιέρος) νεοελλ. συνοδός γυναίκας, ιδίως σε χορό, συγχορευτής μσν. ιππέας ακόλουθος, ιππότης, ευγενής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. cavaliere «ιππέας, ιππότης» < λατ. caballarius «ιππέας». Η λ. με τη μσν. σημ. «ιππέας ακόλουθος» κατέληξε να… …   Dictionary of Greek

  • άλογο — Λέγεται και ίππος και επιστημονικά ίππος ο ήμερος. Το ά., που είναι πολύ διαδεδομένο, είναι θηλαστικό περιττοδάχτυλο της υπόταξης των ιππομόρφων, της οικογένειας των ιππιδών. Το θηλυκό καλείται φοράδα ή φορβάς. Το σώμα του, με πολύ αρμονικές… …   Dictionary of Greek

  • ιππεύω — (ΑΜ ἱππεύω) [ιππεύς] ανεβαίνω σε άλογο, είμαι έφιππος, καβαλικεύω νεοελλ. 1. κάνω ιππασία, πηγαίνω καβάλα 2. κάθομαι κάπου ιππαστί, καβαλικευτά αρχ. 1. είμαι ιππέας, έφιππος («ἱππεύειν καὶ τοξεύειν καὶ ἀληθίζεσθαι», Ηρόδ.) 2. (για λαούς) έχω τη… …   Dictionary of Greek

  • ιπποτοξότης — ἱπποτοξότης, ὁ (Α) ιππέας οπλισμένος με τόξο, έφιππος τοξότης («ἱππέας δὲ ἀπέφαινε διακόσιους και χιλίους ξὺν ἱπποτοξόταις», Θουκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο) * + τοξότης (< τόξον)] …   Dictionary of Greek

  • καβαλάρης — ο (Μ καβαλάρης και καβελάρης και καβαλάριος) αυτός που κάθεται πάνω σε υποζύγιο, κυρίως σε άλογο, ο έφιππος, ο αναβάτης, ο ιππέας νεοελλ. 1. (στα έγχορδα όργανα) ξύλινο όρθιο πλακίδιο, πάνω στο οποίο τεντώνονται οι χορδές, κν. μαγάς 2. το… …   Dictionary of Greek

  • καβαλλάριος — Επώνυμο δύο στρατηγών του Βυζαντίου. 1. Αλέξιος (13ος αι.). Στρατηγός, ναύαρχος και δομέστικος της τράπεζας του αυτοκράτορα Μιχαήλ H’ Παλαιολόγου (1259 82). Σκοτώθηκε πολεμώντας εναντίον του δεσπότη των Νέων Πατρών, Ιωάννη Αγγέλου Δούκα. 2.… …   Dictionary of Greek

  • σπαχής — Ονομασία ατάκτων Τούρκων ιππέων. Στα χρόνια της ακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εμφανίζονταν σαν φεουδάρχες, ιδιοκτήτες στρατιωτικών κυρίως φέουδων, τα οποία τους παραχωρούνταν από το κράτος, μετά την κατάκτηση χριστιανικών χωρών. Οι σ.… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”